Dostrajacze nie są osobowościami, są one jednak prawdziwymi bytami; są prawdziwie i doskonale zindywidualizowane, choć faktycznie nigdy nie zostają uosobione, gdy zamieszkują śmiertelników. Dostrajacze Myśli nie są prawdziwymi osobowościami; są prawdziwymi rzeczywistościami, najczystszej klasy rzeczywistościami pośród rzeczywistości znanych we wszechświecie wszechświatów—są Boską obecnością. O tych zdumiewających fragmentach Ojca mówi się często jak o istotach, chociaż są nieosobowe, a czasem, z punktu widzenia stadiów duchowych ich aktualnej posługi dla śmiertelników, jako o bytach duchowych.
Skoro Dostrajacze Myśli nie są osobowościami, nie mają prerogatyw woli i możliwości wyboru, to jak mogą wybrać śmiertelnych podopiecznych i zechcieć zamieszkać te istoty ze światów ewolucyjnych? Jest to pytanie łatwe do postawienia, ale prawdopodobnie żadna istota we wszechświecie wszechświatów nigdy nie znalazła na nie zadowalającej odpowiedzi. Nawet moja klasa osobowości, Samotni Posłańcy, nie rozumie w pełni daru woli, wyboru i miłości w tych bytach, które nie są osobowe.
Często snujemy przypuszczenia, że Dostrajacze Myśli muszą posiadać wolę na wszystkich przedosobowych poziomach wyboru. Decydują się zamieszkać istotę ludzką, robią plany na wieczną, ludzką egzystencję, dostosowują je, modyfikują i zmieniają odpowiednio do okoliczności i takie działania świadczą o istnieniu autentycznej woli. Żywią uczucia dla śmiertelników, działają we wszechświatowych kryzysach, zawsze czekają, aby działać niezłomnie zgodnie z ludzką decyzją i wszystkie te reakcje są wysoce wolicjonalne. We wszystkich sytuacjach nie dotyczących ludzkiej woli, wykazują one bezspornie ten rodzaj postępowania, które wskazuje na korzystanie z cech w każdym sensie odpowiadających woli, najwyższemu decydowaniu.
Dlaczego zatem, jeśli Dostrajacze Myśli posiadają wolę, podporządkowane są woli śmiertelnika? Wierzymy, że dzieje się tak dlatego, że chociaż wola Dostrajacza jest absolutna w naturze, jest ona przedosobowa w swych przejawach. Ludzka wola funkcjonuje na osobowościowym poziomie rzeczywistości wszechświatowej a w kosmosie to, co bezosobowe—nieosobowe, podosobowe i przedosobowe—zawsze reaguje na wolę i działanie istniejącej osobowości.
We wszechświecie istot stworzonych i nieosobowych energii nie dostrzegamy woli, wolicjonalności, wyboru i miłości, występujących się w oderwaniu od osobowości. Za wyjątkiem Dostrajaczy i innych podobnych bytów, nie zauważamy takich atrybutów osobowości działających w powiązaniu z rzeczywistościami nieosobowymi. Nie byłoby właściwe określać Dostrajacza jako podosobowego, nie byłoby również właściwe mówić o takich bytach jako o superosobowych, jest jednak zupełnie dopuszczalne określać takie istoty przedosobowymi.
Nasza klasa istot uważa te fragmenty Bóstwa za Boskie dary. Wiemy, że Dostrajacze są Boskiego pochodzenia i że stanowią ewentualny dowód oraz unaocznienie możliwości bezpośredniej i nieograniczonej komunikacji, zastrzeżonej przez Ojca Uniwersalnego, z dowolną i ze wszystkimi istotami materialnymi na obszarze faktycznie nieskończonych domen; co działa zupełnie niezależnie od obecności Ojca w osobowościach jego Rajskich Synów, czy od jego posług pośrednich, w osobowościach Nieskończonego Ducha.
Nie ma takich istot stworzonych, które nie gościłyby z radością Nieodgadnionych Monitorów, ale nie zamieszkują one żadnej klasy istot za wyjątkiem istot ewolucyjnych, obdarzonych wolą, które celem jest zostać finalistami.
[Przedstawione przez Samotnego Posłańca z Orvontonu].
© Fundacji Urantii. Wszelkie prawa zastrzeżone.