Wiele prawd i faktów, dotyczących Rajskiej Trójcy, może być choćby częściowo zrozumiane dzięki zapoznaniu się z tymi jej funkcjami, które przewyższają skończoność.
Niewskazane byłoby omawianie funkcjonowania Trójcy Ostateczności, można jednak ujawnić, że Bóg Ostateczny jest przejawem Trójcy, zrozumiałym przez Transcendentalnych. Uważamy, że zjednoczenie wszechświata nadrzędnego jest wynikowym aktem Ostatecznego i jest prawdopodobnie odzwierciedleniem pewnych, ale nie wszystkich, stadiów absonicznej kontroli nadrzędnej Rajskiej Trójcy. Ostateczny jest uwarunkowanym przejawem Trójcy dla absonitu jedynie w tym znaczeniu, w jakim Najwyższy częściowo reprezentuje Trójcę dla skończonego.
Ojciec Uniwersalny, Wieczny Syn oraz Nieskończony Duch, są w pewnym sensie osobowościami składowymi Bóstwa całościowego. Ich związek wzajemny w Rajskiej Trójcy oraz absolutne działanie Trójcy jest odpowiednikiem działania Bóstwa całościowego. I ta pełnia Bóstwa przewyższa zarówno to, co skończone jak i to, co absoniczne.
Podczas gdy żadna pojedyncza osoba, spośród Rajskich Bóstw, w istocie nie dopełnia całego potencjału Bóstwa, robią to wszystkie trzy wspólnie. Trzy nieskończone osoby wydają się być najniższą liczbą istot, potrzebnych do uaktywnienia przedosobowego i egzystencjalnego potencjału Bóstwa całościowego—Bóstwa-Absolutu.
Znamy Ojca Uniwersalnego, Wiecznego Syna i Nieskończonego Ducha jako osoby, ale ja nie znam osobowo Bóstwa-Absolutu. Kocham i czczę Boga Ojca; szanuję i honoruję Bóstwo-Absolut.
Kiedyś przebywałem w takim wszechświecie, gdzie pewna grupa istot nauczała, że w wieczności finaliści mają się w końcu stać dziećmi Bóstwa-Absolutu. Jednak trudno mi zaakceptować takie rozwiązanie tajemnicy, która spowija przyszłość finalistów.
Korpus Finalizmu składa się między innymi z tych śmiertelników czasu i przestrzeni, którzy osiągnęli doskonałość we wszystkim, co dotyczy woli Boga. Jako stworzeni i w zakresie możliwości istot stworzonych, znają oni prawdziwie i w pełni Boga. Znalazłszy Boga, jako Ojca wszystkich istot, tacy finaliści muszą kiedyś zacząć poszukiwanie nadskończonego Ojca. Jednak takie poszukiwanie pociąga za sobą absoniczne w swej naturze zrozumienie ostatecznych atrybutów oraz charakteru Rajskiego Ojca. Wieczność pokaże, czy takie osiągnięcie jest możliwe, jednak przekonani jesteśmy, że jeśli nawet finaliści zrozumieją tą ostateczność boskości, prawdopodobnie nie będą mogli dotrzeć do nadostatecznych poziomów Bóstwa absolutnego.
Może tak się zdarzyć, że finaliści częściowo dotrą do Bóstwa-Absolutu, ale nawet gdyby im się to udało, zawsze w wieczności wielu wieczności problem Absolutu Uniwersalnego będzie intrygował, mistyfikował, zbijał z tropu i stanowił wyzwanie dla wznoszących się i rozwijających finalistów, gdyż uświadamiamy sobie, że niemożliwe do zgłębienia kosmiczne związki Absolutu Uniwersalnego będą miały tendencje do narastania, proporcjonalnie do nieustannego rozszerzania się wszechświatów materialnych i ich duchowej administracji.
Tylko nieskończoność może objawić Ojca Nieskończonego.
[Nadzorowane przez Uniwersalnego Cenzora, działającego z upoważnienia Pradawnych Czasu, przebywających na Uversie].
© Fundacji Urantii. Wszelkie prawa zastrzeżone.