Osoby Bóstwa—Pierwsza, Druga i Trzecia—są równe jedna drugiej i stanowią jedność. „Pan Bóg nasz jest jednym Bogiem”. W Boskiej Trójcy wiecznych Bóstw istnieje doskonałość celu i jedność działania. Ojciec, Syn i Wspólny Aktywizator są naprawdę i bosko jednością. Prawdziwie jest napisane: „Ja jestem pierwszy i ja jestem ostatni, a oprócz mnie nie ma Boga”.
Tak jak sprawy wyglądają dla śmiertelnika na poziomie skończonym, Rajska Trójca, podobnie jak Istota Najwyższa, interesuje się tylko całością—całą planetą, całym wszechświatem, całym superwszechświatem, całym wielkim wszechświatem. Taka całościowa postawa pojawia się dlatego, że Trójca jest całością Bóstwa, oraz z wielu jeszcze innych powodów.
Istota Najwyższa jest czymś mniejszym i czymś innym niż Trójca, działająca we wszechświatach skończonych; jednak w obrębie pewnych ograniczeń i w obecnej epoce niekompletnej mocy-uosobienia, to ewolucyjne Bóstwo wydaje się odzwierciedlać postawę Trójcy Najwyższości. Ojciec, Syn i Duch nie działają osobiście z Istotą Najwyższą, ale w obecnej epoce wszechświata współpracują z nią jako Trójca. Rozumiemy, że utrzymują też podobne związki z Ostatecznym. Często próbujemy snuć przypuszczenia, jaki będzie osobisty związek między Rajskimi Bóstwami a Bogiem Najwyższym, gdy się on w końcu ukształtuje, ale doprawdy nie wiemy.
Nie traktujemy kontroli nadrzędnej Najwyższości jako w pełni przewidywalnej. Ponadto, ta nieprzewidywalność wydaje się charakteryzować pewną niekompletnością rozwojową, stanowiącą niewątpliwie piętno niekompletności Najwyższego oraz niekompletności skończonego oddziaływania Rajskiej Trójcy.
Śmiertelny umysł może zaraz pomyśleć o tysiącu i jednej rzeczy—o katastrofalnych zdarzeniach fizycznych, przerażających wypadkach, straszliwych nieszczęściach, bolesnych chorobach i światowych plagach—i pytać, czy takie wydarzenia są powiązane wzajemnie w nieznanych posunięciach tego, domniemanego działania Istoty Najwyższej. Szczerze mówiąc nie wiemy; doprawdy nie jesteśmy pewni. Zauważamy jednak, jak z upływem czasu wszystkie te trudne i bardziej czy mniej tajemnicze sytuacje zawsze wypracowują dobro i postęp dla wszechświatów. Może tak być, że okoliczności istnienia i niewytłumaczalne zmienności życia są splecione w sensowny wzorzec wysokich wartości, dzięki działaniom Najwyższego i kontroli nadrzędnej Trójcy.
Jako synowie Boży możecie zauważyć osobistą postawę miłości we wszystkich czynach Boga Ojca. Jednak nie zawsze będziecie mogli zrozumieć, ile działań Rajskiej Trójcy we wszechświecie przyczynia się do pomyślności pojedynczego śmiertelnika, żyjącego na ewolucyjnym świecie w przestrzeni. W kształtowaniu się wieczności, działania Trójcy objawią się jako w pełni znaczące i rozumne, jednak istotom czasu nie zawsze się takimi wydają.