Vrolijke blijdschap en het equivalent van de glimlach zijn even universeel als muziek. Er bestaan een morontiaal en een geestelijk equivalent van vrolijkheid en lachen. Het opklimmende leven is ongeveer gelijkelijk verdeeld tussen werk en spel—vrijheid van taken.
Hemelse ontspanning en bovenmenselijke humor zijn zeer verschillend van hun menselijke parallellen, maar wij genieten allen werkelijk van een vorm van beide en voor ons, in onze staat, doen deze werkelijk ongeveer hetzelfde wat ideale humor voor u op Urantia kan doen. De Morontia-Metgezellen zijn knappe spelleiders, en zij worden op hoogst kundige wijze ondersteund door de reversie-leiders.
Ge zult het werk van de reversie-leiders waarschijnlijk het beste begrijpen indien wij hen vergelijken met de hogere typen humoristen op Urantia, ofschoon dit een uiterst grove en ietwat ongelukkige manier is om u een idee te geven van de functie van deze leiders van verandering en ontspanning, deze wezens die in dienst staan van de verheven humor van de gebieden van morontia en van geest.
Nu we het over geest-humor hebben, laat mij u dan eerst vertellen wat het niet is. Geest-scherts wordt nooit gekleurd door het accentueren van het ongeluk van de zwakken en dwalenden. Ze is evenmin ooit godslasterlijk ten opzichte van de rechtschapenheid en glorie van goddelijkheid. Onze humor kent drie algemene niveaus van appreciatie:
1. Grappen die met herinneringen te maken hebben. Geestigheden die voortkomen uit de herinnering aan voorbije episodes in onze ervaring van strijd, worsteling en soms bangheid, en van dikwijls dwaze, kinderlijke angst. Voor ons spruit deze fase van humor voort uit het diepliggende, blijvende vermogen om herinneringsmateriaal uit het verleden te putten, waardoor de zware lasten van het heden een aangenaam aroma krijgen en ook anderszins kunnen worden verlicht.
2. Humor die met het heden te maken heeft. De zinloosheid van veel wat ons zo vaak ernstige zorg baart, de vreugde bij het ontdekken van de onbelangrijkheid van een groot deel van onze ernstige persoonlijke bezorgdheid. Wij waarderen deze fase van humor het meest wanneer wij het best in staat zijn om de zorgen over het heden met een korrel zout te nemen ten bate van de zekerheden van de toekomst.
3. Profetische vreugde. Het is voor stervelingen misschien moeilijk zich deze fase van humor voor te stellen, maar wij ontlenen speciale voldoening aan de verzekering ‘dat alle dingen tezamen werken ten goede’—voor geesten en morontianen evenzeer als voor stervelingen. Dit aspect van hemelse humor komt voort uit ons geloof in de liefhebbende alzorg van onze superieuren en in de goddelijke stabiliteit van onze Allerhoogste Leiders.
De reversie-leiders van de gebieden zijn echter niet uitsluitend betrokken bij het uitbeelden van de hoge humor van de intelligente wezens der verschillende orden, zij houden zich ook bezig met het leiding geven aan verstrooiing, geestelijke recreatie en morontia-vermaak. En in dit verband werken de hemelse kunstenaars van harte mee.
De reversie-leiders zelf zijn niet als groep geschapen; het is een gerecruteerd korps bestaande uit wezens die variëren van in Havona geborenen en de heerscharen van boodschappers in de ruimte en de dienende geesten van de tijd, tot de morontia-voortgaanden uit de evolutionaire werelden. Het zijn allen vrijwilligers en zij wijden zich aan het werk van het bijstaan van hun metgezellen bij het bereiken van verandering van denken en rust voor het bewustzijn, want die geesteshoudingen helpen bijzonder goed om uitgeputte energieën terug te winnen.
Wanneer men gedeeltelijk is uitgeput door inspanningen om verder te komen en in afwachting is van nieuwe energieladingen, verschaft het opnieuw beleven van wat in andere tijden en eeuwen tot stand is gebracht een welkom genoegen. Het ophalen van herinneringen aan de vroege ervaringen van het ras of de orde geeft rust. Dit is dan ook precies de reden waarom deze kunstenaars reversie-leiders worden—genoemd zij helpen het geheugen terug te gaan naar een vroegere ontwikkelingstoestand of naar een minder ervaren staat van zijn.
Alle wezens genieten van deze soort reversie, behalve zij die inherente Scheppers zijn en dientengevolge zichzelf automatisch verjongen, en bepaalde zeer gespecialiseerde typen schepselen, zoals de krachtcentra en de fysische controleurs, die in al hun reacties altijd en eeuwig door en door zakelijk zijn. Dit periodieke loslaten van de spanning die plichtsvervulling met zich meebrengt, is een vast onderdeel van het leven op alle werelden in heel het universum van universa, maar niet op het Paradijs-Eiland. Wezens die thuishoren in de centrale woonplaats kunnen niet uitgeput raken en behoeven derhalve niet van nieuwe energie te worden voorzien. Bij zulke wezens van eeuwige Paradijs-volmaaktheid kan er ook niet een dergelijk teruggaan naar evolutionaire ervaringen plaatsvinden.
De meesten van ons zijn door de lagere bestaansstadia opgekomen via progressieve niveaus van onze orden, en het is verfrissend en tot op zekere hoogte amusant om terug te kijken op bepaalde episoden in onze vroegste ervaring. Er ligt iets rustgevends in de beschouwing van dat wat tot de oudheid van de eigen orde behoort en voortleeft als herinneringseigendom van het bewustzijn. De toekomst betekent worsteling en vordering; de toekomst spreekt van werk, inspanning en prestatie, maar het verleden smaakt naar dingen die reeds bemeesterd en bereikt zijn; het beschouwen van het verleden geeft onspanning en zo’n zorgeloze terugblik dat er geest-vrolijkheid ontstaat en een morontia-bewustzijnstoestand die grenst aan hilariteit.
Zelfs de humor van stervelingen wordt het sterkst wanneer er een beeld wordt geschetst van episoden die net iets onder de huidige staat van ontwikkeling liggen, of wanneer uw vermeende superieuren worden afgeschilderd terwijl ze het slachtoffer worden van ervaringen die over het algemeen worden geassocieerd met degenen die op een vermeend lagere trede staan. Gij bewoners van Urantia hebt veel vulgairs en veel onaardigs in uw humor laten sluipen, maar over het geheel kunnen wij u gelukwensen met een betrekkelijk goed ontwikkeld gevoel voor humor. Sommige rassen op uw wereld zijn gezegend met een rijke humor-ader en worden in hun aardse loopbaan daar zeer door geholpen. Ge hebt blijkbaar wat humor betreft veel geërfd van Adam, veel meer dan wat op het gebied van muziek of beeldende kunst behouden is gebleven.
Heel Satania ontvangt tijdens de uren van spel, de perioden dat de bewoners zich verfrissen door het oproepen van herinneringen aan een lager stadium van bestaan, de weldaad van de vrolijke humor van een korps reversie-leiders dat van Urantia afkomstig is. Het gevoel voor hemelse humor vergezelt ons altijd, zelfs wanneer we bezig zijn met de moeilijkste opdrachten. Het helpt ons om een al te sterke ontwikkeling van het gevoel van eigen gewichtigheid te vermijden. Maar we laten het geen vrij spel, we ‘vermaken ons’ niet, zoals gij het zoudt noemen, behalve wanneer we in reces zijn van de belangrijke opdrachten van onze respectieve orden.
Wanneer we in de verleiding komen om onze eigen gewichtigheid al te ernstig te nemen, en dan stilhouden om de oneindigheid van de grootsheid en grandeur van onze Makers te beschouwen, wordt onze zelfverheerlijking buitengewoon belachelijk, zelfs bijna grappig. Een van de functies van humor is om ons allen te helpen onszelf minder ernstig te nemen. Humor is het goddelijke tegengif voor de verheffing van het ego.
De behoefte aan ontspanning en afleiding door humor is het grootst bij die orden van opklimmende wezens die onderhevig zijn aan langdurige spanningen bij hun worsteling om omhoog te komen. De twee uiterste levensvormen hebben weinig behoefte aan humorvolle afleiding. De primitieve mens is er niet toe in staat, en wezens van Paradijs-volmaaktheid hebben er geen behoefte aan. De heerscharen van Havona zijn van nature een vreugdige, opwekkende groep persoonlijkheden die in de allerhoogste mate gelukkig zijn. Op het Paradijs maakt de kwaliteit van de godsverering reversie-activiteiten overbodig. Maar bij hen die hun loopbaan ver beneden het doel der Paradijs-volmaaktheid aanvangen, is er veel ruimte voor het dienstbetoon van de reversie-leiders.
Hoe hoger het soort sterveling, hoe groter de spanning en hoe groter de capaciteit voor humor en de noodzaak ertoe. In de geest-wereld is het tegengestelde het geval: hoe hoger wij opklimmen, hoe kleiner de behoefte aan de afleiding van reversie-ervaringen. Maar wannneer we de ladder van het geest-leven afdalen, vanaf het Paradijs tot aan de serafijnse heerscharen, treedt er een toenemende behoefte op aan de missie van scherts en het dienstbetoon van vrolijkheid. De wezens die de verfrissing van periodieke reversie tot de intellectuele status van hun vroegere ervaring het meest nodig hebben, zijn de hogere typen van het menselijke soort, de morontianen, de engelen en de Materiële Zonen, alsmede alle persoonlijkheden van vergelijkbare typen.
Humor dient te functioneren als een automatische veiligheidsklep tegen het opbouwen van excessieve druk die kan optreden door de eentonigheid van langdurige, ernstige zelfbeschouwing samen met de intense worsteling om vooruit te komen in ontwikkeling en om edele prestaties te leveren. Humor dient ook om het onverwachte effect te verminderen van feiten of van waarheid—vaststaande, harde feiten en buigzame, immer levende waarheid. Of het nu om een feit of om waarheid gaat, door humor vat de sterfelijke persoonlijkheid die nooit zeker weet wat hij het volgende moment zal tegenkomen, snel de onverwachte aard van de situatie—ziet hij de kern ervan, en verwerft hij inzicht.
Ofschoon de humor op Urantia uiterst grof is en zeer onartistiek, dient hij wel een waardevol doel als een verzekering tegen ziekte en ook als een bevrijding van emotionele druk, waardoor schadelijke nerveuze spanning en al te ernstige zelfbeschouwing wordt voorkomen. Humor en spel—ontspanning—zijn nooit reacties die uit progressieve inspanning bestaan. Het zijn altijd echo’s van een blik achterom, een herinnering aan het verleden. Zelfs op Urantia en in de staat waarin ge nu zijt, merkt ge altijd het verjongende effect wanneer ge voor een korte tijd de zware inspanning om nieuwere, hogere intellectuele prestaties te leveren kunt onderbreken en kunt terugkeren tot de eenvoudiger bezigheden van uw voor- vaderen.
De beginselen van het spelleven op Urantia zijn in filosofische zin deugdelijk en blijven van toepassing gedurende uw gehele opklimmende leven, in de circuits van Havona, tot aan de eeuwige kusten van het Paradijs. Als opklimmende wezens zijt ge in het bezit van persoonlijke herinneringen aan alle eerdere, lagere bestaansfasen, en zonder zulke identiteitsherinneringen aan het verleden zou er geen basis zijn voor de humor van het heden, of het nu de lach van stervelingen is of morontia-vrolijkheid. Het is dit oproepen van ervaringen uit het verleden dat de basis legt voor afleiding en vermaak in het heden. En zo zult ge genieten van de hemelse equivalenten van uw aardse humor tijdens de hele weg omhoog van uw lange morontia-loopbaan, en de loopbaan daarna, die steeds geestelijker wordt. En dat deel van God (de Richter) dat een eeuwig deel wordt van de persoonlijkheid van een opklimmende sterveling, voegt de boventonen van goddelijkheid en zelfs het geestelijk lachen toe aan de vreugdevolle uitingen van de opklimmende stervelingen uit tijd en ruimte.