De scholen van Satania waar kleuters worden opgenomen, bevinden zich op de volkomenenwereld, de eerste van de overgangscultuurwerelden van Jerusem. Deze scholen voor jonge kinderen zijn ondernemingen voor de verzorging en opleiding van de kinderen uit de tijd, waaronder degenen die op de evolutionaire werelden in de ruimte zijn gestorven voordat zij in de registers van het universum individuele status hadden gekregen. In het geval dat één ouder van zo’n kind tot overleving komt, of beiden, benoemt de bestemmingsbehoeder de cherubijn die met haar meewerkt tot voogd over over de potentiële identiteit van het kind, en belast zij de cherubijn met de verantwoordelijkheid om deze nog niet ontwikkelde ziel onder de hoede te stellen van de Woningwereld-Leraren aan de proef-kinderscholen van de morontia-werelden.
Deze zelfde verlaten cherubijnen beschikken, als Woningwereld-Leraren onder toezicht van de Melchizedeks, over uitgebreide onderwijsfaciliteiten om de proefpupillen van de volkomenen op te leiden. Deze pupillen van de volkomenen, de jonge kinderen van opklimmende stervelingen, worden altijd precies zo gepersonaliseerd zoals hun fysieke status was ten tijde van hun dood, met uitzondering van de mogelijkheid tot voortplanting. Dit ontwaken gebeurt precies op het moment van de aankomst van de ouder of ouders op de eerste woningwereld. Vervolgens krijgen deze kinderen alle gelegenheid om, zoals zij zijn, de hemelse weg te kiezen, net zoals zij die keuze zouden hebben gemaakt op de werelden waar hun loopbaan zo ontijdig door de dood werd beëindigd.
Op de wereld van de kinderbewaarplaats worden proef-schepselen gegroepeerd naar het wel of niet hebben van een Richter, want de Richters komen in deze materiële kinderen hier net zo wonen als op de werelden in de tijd. Kinderen in de leeftijd vóór de komst van de Richter, worden verzorgd in gezinnen van vijf, in leeftijd variërend van één jaar en jonger, tot ongeveer vijf jaar, of de leeftijd waarop de Richter arriveert.
Alle kinderen op de evoluerende werelden die wel een Gedachtenrichter hebben, maar die voor hun dood nog geen keuze hadden gemaakt ten aanzien van de Paradijs-loopbaan, worden ook gerepersonaliseerd op de volkomenenwereld van het stelsel, waar zij eveneens opgroeien in de gezinnen van de Materiële Zonen en hun metgezellen, net zoals de kleintjes die zonder Richter aankomen, maar later de Geheimnisvolle Mentor zullen ontvangen wanneer zij de vereiste leeftijd hebben bereikt om morele keuzes te kunnen maken.
De kinderen en jongeren in wie een Richter woont op de volkomenenwereld worden eveneens grootgebracht in gezinnen van vijf, in leeftijd variërend van zes tot veertien: deze gezinnen bestaan bij benadering uit kinderen van zes, acht, tien, twaalf en veertien jaar. Op een bepaald moment na hun zestiende jaar gaan ze, indien ze de finale keuze hebben gemaakt, over naar de eerste woningwereld om aan hun opklimming naar het Paradijs te beginnen. Sommigen maken al een keuze vóór deze leeftijd en gaan dan door naar de opklimmingswerelden, maar ge zult op de woningwerelden maar heel weinig kinderen aantreffen die jonger zijn dan zestien jaar, gerekend naar de tijdrekening van Urantia.
De serafijnse beschermers begeleiden deze jongeren in de proef-kinderbewaarplaats op de wereld der volkomenen net zoals zij geestelijke diensten verlenen aan stervelingen op de evolutionaire planeten, terwijl de getrouwe spornagia zorgdragen voor hun lichamelijke behoeften. En zo groeien deze kinderen op de overgangswereld op tot aan het moment dat zij hun finale beslissing nemen.
Wanneer het materiële leven zijn loop heeft gehad en er geen keuze is gemaakt voor het opklimmingsleven, of indien deze kinderen van de tijd definitief afzien van het Havona-avontuur, wordt hun proefloopbaan automatisch door de dood beëindigd. Er is geen arbitrage in zulke gevallen en er is geen opstanding uit deze tweede dood. Zij worden eenvoudig alsof ze nooit hadden bestaan.
Maar indien zij Paradijs-pad der volmaaktheid kiezen, worden zij onmiddellijk klaargemaakt om over te gaan naar de eerste woningwereld, waar velen van hen op tijd aankomen om zich bij hun ouders te kunnen voegen in de opklimming naar Havona. Wanneer zij Havona doorlopen hebben en de Godheden hebben bereikt, vormen deze geredde zielen van sterfelijke oorsprong de permanente opklimmende burgers van het Paradijs. Deze kinderen aan wie de waardevolle, essentiële evolutionaire ervaring op de werelden waar zij als sterveling werden geboren, is ontgaan, worden niet opgenomen in het Korps der Volkomenheid.