Ofschoon alleen volkomenen en bepaalde groepen geredde kinderen met hun verzorgers op overgangswereld nummer één wonen, zijn er voorzieningen getroffen om alle klassen der geest-wezens, overgangsstervelingen en bezoekende studenten te kunnen onthalen. De spornagia die op al deze werelden functioneren, zijn hartelijke gastheren voor alle wezens die zij kunnen herkennen. Zij hebben wel een vaag gevoel aangaande volkomenen, maar kunnen hen niet zien. Zij moeten hen ongeveer beschouwen zoals gij, in uw huidige fysieke staat, de engelen beschouwt.
Terwijl de volkomenenwereld een wereld is van verrukkelijke materiële schoonheid en van buitengewoon fraaie morontia-decoratie, is het grote geest-verblijf dat zich in het centrum van de activiteiten bevindt, de tempel der volkomenen, zonder hulp niet zichtbaar voor materiële of vroeg-morontiale ogen. Maar de energie-transformators kunnen veel van deze realiteiten zichtbaar maken voor opklimmende stervelingen, en van tijd tot tijd doen zij dit ook, zoals bijvoorbeeld ter gelegenheid van de klassebijeenkomsten van de woningwereldstudenten op deze culturele wereld.
Gedurende uw gehele ervaring op de woningwerelden zijt ge u in zekere zin geestelijk bewust van de tegenwoordigheid van uw verheerlijkte broeders die het Paradijs hebben bereikt, maar het is zeeer verfrissend om hen zo nu en dan werkelijk waar te nemen bij hun werkzaamheden in de verblijven van hun hoofdkwartier. Ge zult pas spontaan volkomenen kunnen zien wanneer ge echte geest-visie hebt verworven.
Op de eerste woningwereld moeten alle overlevenden voldoen aan de eisen van de oudercommissie van hun planeet van herkomst. De huidige Urantia-commissie bestaat uit twaalf recent aangekomen ouderparen, die als stervelingen ervaring hebben verworven in het opvoeden van drie of meer kinderen tot aan de puberteit. De dienst in deze commissie rouleert en duurt als regel niet langer dan tien jaar. Allen die wat betreft hun ervaring als ouder niet aan de eisen van deze commissieleden voldoen, moeten zich verder bekwamen door dienst te doen ten huize van de Materiële Zonen op Jerusem of ten dele in de proef-kinderhuizen op de wereld der volkomenen.
Doch ongeacht hun ervaring als ouders, krijgen woningwereld-ouders die opgroeiende kinderen hebben in de proef-kinderhuizen, alle gelegenheid om bij het onderwijs en de opleiding van deze kinderen samen te werken met hun morontia-voogden. Deze ouders wordt wel viermaal per jaar toegestaan hierheen te reizen om hen te bezoeken. En de aanblik van de woningwereld-ouders die hun materiële nageslacht omarmen bij hun periodieke pelgrimages naar de wereld der volkomenen, is een van de roerendste en mooiste taferelen in de gehele opklimmingsloopbaan. Ofschoon het mogelijk is dat één of beide ouders een woningwereld vóór hun kind verlaten, zijn zij ook heel vaak een poos lang tijdgenoten.
Geen enkele opklimmende sterveling kan ontkomen aan de ervaring van het grootbrengen van kinderen—zijn eigen of die van anderen—ofwel op de materiële werelden ofwel daarna, op de volkomenenwereld of op Jerusem. Vaders moeten deze essentiële ervaring evengoed doormaken als moeders. Het is een ongelukkige misvatting van moderne volken op Urantia dat de verzorging van kinderen grotendeels de taak van de moeder is. Kinderen hebben evenzeer een vader nodig als een moeder, en vaders hebben deze ouder-ervaring evenzeer nodig als moeders.