◄ 119:4
Verhandeling 119
119:6 ►

De zelfschenkingen van Christus Michael

5. De vijfde zelfschenking

119:5.1

Iets meer dan driehonderd miljoen jaar geleden, zoals de tijd wordt berekend op Urantia, waren wij er wederom getuige van dat het gezag over het universum aan Immanuel werd overgedragen, en merkten wij dat er voorbereidingen werden getroffen voor het vertrek van Michael. Deze gelegenheid verschilde van de vorige, in de zin dat hij aankondigde dat zijn bestemming Uversa was, het hoofdkwartier van het superuniversum Orvonton. Te gezetter tijd vertrok onze Soeverein, maar de uitzendingen van het superuniversum maakten geen melding van Michaels aankomst in de hoven van de Ouden der Dagen. Kort na zijn vertrek uit Salvington kwam wel de volgende veelzeggende verklaring voor in de uitzendingen van Uversa: ‘Vandaag is er onaangekondigd en zonder nummer een opgaande pelgrim van sterfelijke oorsprong verschenen uit het universum Nebadon, gewaarmerkt door Immanuel van Salvington en vergezeld door Gabriël van Nebadon. Dit niet-geïdentificeerde wezen vertoont de status van een ware geest en is in onze gemeenschap opgenomen.’

119:5.2

Wanneer ge vandaag Uversa zoudt bezoeken, zoudt ge het verhaal te horen krijgen over de dagen toen Eventod daar verbleef, de naam waaronder deze bijzondere, onbekende pelgrim uit tijd en ruimte op Uversa bekend staat. En deze opklimmende sterveling, in ieder geval een luisterrijke persoonlijkheid in de exacte gelijkenis van het geest-stadium van de opklimmende stervelingen, leefde en functioneerde op Uversa gedurende een periode van elf jaar Orvonton-standaardtijd. Dit wezen kreeg de taken toegewezen en voerde de plichten uit van een geest-sterveling, op dezelfde wijze als zijn metgezellen uit de verschillende plaatselijke universa in Orvonton. ‘Op alle punten werd hij beproefd en getoetst, net zoals zijn metgezellen,’ en bij alle gelegenheden bleek hij het vertrouwen van zijn superieuren waard, terwijl hij onveranderlijk het respect en de loyale bewondering van zijn mede-geesten afdwong.

119:5.3

Op Salvington volgden wij de loopbaan van deze geest-pelgrim met de allergrootste belangstelling, wel wetende, door de tegenwoordigheid van Gabriël, dat deze bescheiden pelgrim-geest zonder nummer niemand anders was dan de geschonken regeerder van ons plaatselijk universum. Deze eerste verschijning van Michael geïncarneerd in de rol van een bepaald stadium in de evolutie van stervelingen, was een gebeurtenis die heel Nebadon ontroerde en betoverde. Wij hadden wel over dergelijke dingen gehoord, maar nu zagen wij ze werkelijk. Hij verscheen op Uversa als een volledig ontwikkelde, volmaakt opgeleide geest-sterveling en zette zo zijn loopbaan voort, tot het moment dat er een groep opklimmende stervelingen naar Havona werd bevorderd. Hierop pleegde hij overleg met de Ouden der Dagen, om onmiddellijk daarna, in het gezelschap van Gabriël, plotseling en informeel afscheid van Uversa te nemen; spoedig hierna verscheen hij in zijn gewone verblijfplaats op Salvington.

119:5.4

Pas toen hij deze zelfschenking had voltooid, ging het ons eindelijk dagen dat Michael waarschijnlijk ging incarneren in de gelijkenis van alle verschillende orden van persoonlijkheden in zijn universum, van de hoogste Melchizedeks tot de laagste stervelingen van vlees en bloed op de evolutionaire werelden in tijd en ruimte. Rond deze tijd begonnen de academies van de Melchizedeks te onderrrichten dat het waarschijnlijk was dat Michael te eniger tijd zou incarneren als een sterveling van het vlees, en veel werd er gespeculeerd over de techniek die bij zulk een onverklaarbare zelfschenking mogelijk gevolgd zou worden. Dat Michael in eigen persoon was opgetreden in de rol van een opklimmende sterveling, verleende een nieuw, additioneel belang aan het gehele plan van de vooruitgang van stervelingen, de gehele weg omhoog door zowel het plaatselijk universum als het superuniversum.

119:5.5

Niettemin bleef de techniek van deze achtereenvolgende zelfschenkingen een mysterie. Zelfs Gabriël bekent dat hij de methode volgens welke deze Paradijs-Zoon en Schepper van het universum naar believen de persoonlijkheid kon aannemen van, en kon leven als, een van zijn eigen ondergeschikte schepselen, niet begrijpt.


◄ 119:4
 
119:6 ►