PIERWSI nauczyciele religii salemskiej przenikali do najbardziej oddalonych plemion Afryki i Eurazji, głosząc ewangelię Machiventy o wierze i zaufaniu człowieka jednemu, uniwersalnemu Bogu, co było ceną otrzymania Bożej łaski. Przymierze Melchizedeka z Abrahamem było wzorem dla tej wczesnej agitacji, wywodzącej się z Salemu i innych centrów. Żadna religia Urantii nigdy nie miała bardziej entuzjastycznych i ofensywnych misjonarzy, niż ci szlachetni mężczyźni i kobiety, którzy nieśli nauki Melchizedeka na całą półkulę wschodnią. Misjonarze ci rekrutowali się z wielu narodów i ras a swoje nauki szerzyli zazwyczaj przez nawróconych tubylców. Zakładali centra nauczania w różnych częściach świata, gdzie uczyli miejscowych ludzi religii salemskiej, a potem wyznaczali uczniów, żeby działali jako nauczyciele pośród swego narodu.