Materia jest identyczna we wszystkich wszechświatach, za wyjątkiem wszechświata centralnego. Właściwości fizyczne materii zależą od tempa obrotów jej elementów składowych, liczby i wielkości obracających się elementów, ich odległości od ciała jądrowego, jak również od zawartości materii w przestrzeni oraz od obecności pewnych sił, jak dotąd nie odkrytych na Urantii.
W rozmaitych słońcach, planetach i ciałach kosmicznych, znajduje się dziesięć głównych grup materii:
1. Materia ultimatoniczna—zasadnicze, fizyczne elementy materialnego bytu, cząstki energii, z których tworzą się elektrony.
2. Materia podelektronowa—wybuchowe i rozprężające się stadium supergazów słonecznych.
3. Materia elektronowa—elektryczne stadium zróżnicowania materii—elektrony, protony i różne inne cząstki, wchodzące w rozmaite układy grup elektronowych.
4. Materia podatomowa—materia istniejąca w znacznej ilości we wnętrzach gorących słońc.
5. Rozbite atomy—znajdujące się w stygnących słońcach i w całej przestrzeni.
6. Materia zjonizowana—indywidualne atomy obnażone z ich zewnętrznych (chemicznie aktywnych) elektronów, przez wpływy elektryczne, termiczne, promieni rentgenowskich albo rozpuszczalników.
7. Materia atomowa—chemiczne stadium organizacji pierwiastków, cząstek składowych materii molekularnej, czyli widzialnej.
8. Molekularne stadium materii—materia taka, jaka istnieje na Urantii, w stadium względnie stabilnej materializacji w normalnych warunkach.
9. Materia radioaktywna—dezorganizująca tendencja oraz aktywność cięższych pierwiastków, występująca w warunkach umiarkowanego ciepła i słabnącego ciśnienia grawitacji.
10. Zapadła materia—względnie stacjonarna materia, znajdująca się we wnętrzu zimnych i wygasłych słońc. Faktycznie ta forma materii nie jest stacjonarna; jest tam nadal trochę ruchu ultimatonicznego a nawet elektronowego, ale cząstki te są bardzo blisko siebie a ich prędkości obrotowe są znacznie zredukowane.
Powyższa klasyfikacja materii odnosi się raczej do jej organizacji, niż do jej form, w jakich przejawia się istotom stworzonym. Nie uwzględnia ona również stadiów energii, istniejących przed jej powstaniem, ani też wiecznych materializacji w Raju oraz we wszechświecie centralnym.