◄ 37:2
Przekaz 37
37:4 ►

Osobowości wszechświata lokalnego

3. Archaniołowie

37:3.1

Archaniołowie są potomstwem Syna Stwórcy i Matki Ducha Wszechświata. Są najwyższym gatunkiem wysokich istot duchowych a stwarzani są we wszechświecie lokalnym w znacznych ilościach, podczas ostatniej rejestracji było ich w Nebadonie prawie osiemset tysięcy.

37:3.2

Archaniołowie są jedną z niewielu grup osobowości wszechświata lokalnego, które normalnie nie podlegają jurysdykcji Gabriela. Nie zajmują się oni w żadnej mierze rutynową administracją wszechświata; poświęcają się pracy związanej z życiem wiecznym istot stworzonych i pomagają w procesie wznoszenia się śmiertelników czasu i przestrzeni. Archaniołowie, choć zasadniczo nie podlegają kierownictwu Gwiazdy Jasnej i Porannej, działają czasami z jego upoważnienia. Współpracują także z innymi Wszechświatowymi Pomocnikami, takimi jak Gwiazdy Wieczorne, czego ilustracją są pewne sprawy, opisane w narracjach o zaszczepieniu życia na waszym świecie.

37:3.3

Korpusem archaniołów z Nebadonu kieruje pierworodny z tej klasy istot, a od całkiem niedawna oddziałowy zarząd archaniołów utrzymywany jest na Urantii. Ten właśnie, niezwykły fakt, szybko przykuwa uwagę odwiedzających badaczy spoza Nebadonu. Podczas wstępnych obserwacji operacji śródwszechświatowych odkrywają oni, że wiele poczynań, związanych ze wznoszeniem się Gwiazd Błyszczących Wieczornych, kierowanych jest ze stolicy systemu lokalnego, Satanii. W trakcie dalszych badań odkrywają, że pewne działania archaniołów kierowane są z małego i pozornie nieznaczącego, zamieszkałego świata, zwanego Urantią. I wtedy odkrywają obdarzenie, dokonane przez Michała na Urantii, co od razu rozbudza ich zainteresowanie wami i waszą skromną planetą.

37:3.4

Czy pojmujecie, co to oznacza, że wasza skromna i zdezorientowana planeta stała się zarządem oddziałowym administracji wszechświata i dyrekcją pewnych działań archaniołów, związanych z programem wznoszenia się do Raju? Zapowiada to bez wątpienia przyszłą koncentrację innych funkcji, związanych ze wznoszeniem się istot, na świecie obdarzonym przez Michała, oraz nadaje wielkiego i uroczystego znaczenia osobistej obietnicy Mistrza: „Przyjdę powtórnie”.

37:3.5

Generalnie, archaniołowie przydzielani są do służby i pomocy Avonalnej klasie synostwa, ale dopiero po przejściu szerokiego, wstępnego szkolenia we wszystkich stadiach pracy różnych duchów posługujących. Korpus stu archaniołów, tymczasowo przydzielonych na czas obdarzenia, towarzyszy każdemu rajskiemu Synowi obdarzającemu, przychodzącemu na każdy zamieszkały świat. Gdyby Syn-Arbiter został tymczasowym władcą planety, archaniołowie ci działaliby jako szefowie całego niebiańskiego życia takiej sfery.

37:3.6

Na wszystkich Avonalnych misjach planetarnych, czy to dotyczących akcji sędziowskich, czy misji arbitrażowych, czy wcieleń obdarzających, przydziela się zawsze dwu starszych archaniołów w charakterze osobistych pomocników Rajskiego Avonala. Kiedy Rajski Syn zakończy osąd domeny a umarli zostaną wezwani według spisu (tak zwane zmartwychwstanie), jest literalnie prawdziwe, że seraficzni opiekunowie śpiących osobowości odpowiadają na „głos archanioła”. Apel kończący system sprawiedliwości ogłaszany jest przez asystującego archanioła. Jest to archanioł zmartwychwstania, zwany czasami „archaniołem Michała”.

37:3.7

Światy archaniołów. Archaniołom przydzielona jest siódma grupa światów, okrążających Salvington, wraz z towarzyszącymi im satelitami. Sfera pierwsza i wszystkie sześć podległych jej satelitów, zajmowane są przez opiekunów zapisów osobowości. Ten ogromny korpus rejestratorów systematycznie prowadzi zapisy o każdym śmiertelniku czasu, od momentu jego narodzin, poprzez wszechświatową działalność, aż do tego czasu, kiedy taka jednostka opuści Salvington i pójdzie ku porządkowi superwszechświata, albo, gdy zostaje „wymazana z zapisu istnienia” nakazem Pradawnych Czasu.

37:3.8

Na tych właśnie światach zapisy osobowości i zabezpieczenia tożsamości są klasyfikowane, przechowywane i chronione, w okresie występującym pomiędzy śmiercią ciała a godziną ponownego uosobienia—zmartwychwstaniem.


◄ 37:2
 
37:4 ►