Wszystkie wszechświaty wiedzą, że „Pan Bóg rządzi wszechmocnie”. Sprawy tego świata i wszystkich innych światów są nadzorowane przez Boga. „On czyni zgodnie ze swą wolą w wojsku niebios i wśród mieszkańców ziemi”. Wieczną prawdą jest, że „nie ma mocy poza Bogiem”.
W granicach tego, co jest zgodne z Boską naturą, jest literalnie prawdziwe, że „u Boga wszystko jest możliwe”. Szeroko zakreślone procesy ewolucyjne ludzi, planet i wszechświatów, znajdują się pod doskonałym nadzorem stwórców i administratorów wszechświata i rozwijają się zgodnie z wiecznym celem Ojca Uniwersalnego, postępując w harmonii i porządku oraz trzymając się wszechmądrego Bożego planu. Jest tylko jeden prawodawca. Podtrzymuje on światy w przestrzeni i obraca wszechświaty po nieskończonym okręgu wiecznej orbity.
Spośród wszystkich Boskich atrybutów, najlepiej rozumie się wszechmoc, zwłaszcza, gdy panuje ona we wszechświecie materialnym. Bóg, widziany z punktu widzenia zjawiska nieduchowego, jest energią. Stwierdzenie tego fizycznego faktu opiera się na trudnej do zrozumienia prawdzie, że Pierwsze Źródło i Centrum jest pierwotną przyczyną wszechświatowego fenomenu materialnego całej przestrzeni. Z tej Boskiej działalności wywodzi się cała energia fizyczna i inne przejawy materii. Światłość, znaczy światło bez ciepła, jest jeszcze jednym, nieduchowym przejawem Bóstw. I jest jeszcze jedna forma energii nieduchowej, która jest właściwie nieznana na Urantii, jak dotąd nierozpoznana.
Bóg kontroluje całą moc, on toruje „drogę błyskawicy”; ustanowił obwody całej energii. Zarządził czas i sposób przejawiania się wszystkich form energii-materii. I wszystkie te rzeczy trzymane są zawsze w jego wiecznotrwałym uchwycie—kontroli grawitacyjnej, skoncentrowanej w Raju dolnym. Światło i energia wiecznego Boga krążą zatem zawsze jego majestatyczną orbitą, nieskończonym, ale uporządkowanym korowodem gwiezdnych bezmiarów, tworzących wszechświat wszechświatów. Całe stworzenie wiecznie krąży wokół Rajskiej Osobowości, centrum wszystkich rzeczy i istot.
Wszechmoc Ojca odnosi się do powszechnej dominacji poziomu absolutnego, na którym trzy rodzaje energii, materialna, umysłowa i duchowa, są nie odróżnialne w bliskiej odległości od niego—Źródła wszystkich rzeczy. Umysł istoty, który nie jest ani rajską monotą, ani rajskim duchem, nie reaguje bezpośrednio na Ojca Uniwersalnego. Bóg zestraja się z umysłem niedoskonałości—w wypadku śmiertelników Urantii przez Dostrajacze Myśli.
Ojciec Uniwersalny nie jest przejściową siłą, zmienną mocą, czy oscylującą energią. Moc i mądrość Ojca wystarczają zupełnie, aby podołać wszystkim wymaganiom wszechświata. Kiedy pojawiają się wypadki w ludzkim doświadczeniu, on przewidział je wszystkie i dlatego nie reaguje na sprawy wszechświata w sposób oderwany, ale raczej zgodnie z zaleceniami wiecznej mądrości i we współbrzmieniu z nakazami nieskończonego osądu. Moc Boża, niezależnie od tego jak się przejawia, nie działa we wszechświecie jako ślepa siła.
Zdarzają się sytuacje, kiedy może się wydawać, że podejmowane są nagłe decyzje w sytuacji krytycznej, że naturalne prawa zostały zawieszone, że zostały zauważone niedostosowania i że dokonuje się wysiłków dla skorygowania sytuacji; ale to nie jest tak. Takie idee Boga mają swe źródło w ograniczonym zakresie waszego punktu widzenia, w skończoności waszego pojmowania i ograniczonym zasięgu waszego wglądu w sytuację; takie niezrozumienie Boga jest wynikiem waszej głębokiej ignorancji, w sprawie istnienia wyższych praw danej dziedziny, czy wielkości charakteru Ojca, albo nieskończoności jego atrybutów oraz faktu istnienia jego wolnej woli.
Planetarne istoty, zamieszkałe przez Bożego ducha, rozsiane tu i tam we wszechświatach w przestrzeni, są prawie nieskończone w swej liczbie i rodzaju, ich intelekty są tak zróżnicowane, ich umysły tak ograniczone a czasem tak uproszczone, ich wyobraźnia jest tak zawężona i skoncentrowana na warunkach lokalnych, że jest prawie niemożliwe sformułowanie ogólnych zasad wyrażających odpowiednio nieskończone atrybuty Ojca, aby były jednakowo pojmowalne w jakimś stopniu przez wszystkie te, stworzone istoty inteligentne. Dlatego wiele działań wszechmocnego Stwórcy wyglądać może dla ciebie, istoto stworzona, na bezwzględne, oderwane oraz czasem nieczułe i okrutne. Ale ponownie cię zapewniam, że nie jest to prawdą. Wszystkie czyny Boże są celowe, inteligentne, mądre, życzliwe i wiecznie, mające na względzie najwyższe dobro, nie zawsze pojedynczej istoty, pojedynczej rasy, poszczególnej planety czy nawet poszczególnego wszechświata; ale służą one pomyślności i najwyższemu dobru wszystkich zainteresowanych, od najniższego do najwyższego. W epokach czasu dobro części może czasami się różnić od dobra całości, w okręgu wieczności takie pozorne różnice nie istnieją.
Wszyscy stanowimy część Bożej rodziny i dlatego musimy czasami podlegać rodzinnej dyscyplinie. Wiele działań Boga, które tak bardzo nas niepokoją i kłopoczą, wynika z decyzji i ostatecznych zarządzeń wszechwiedzy, upoważniających Wspólnego Aktywizatora do wykonywania postanowień nieomylnej woli nieskończonego umysłu, do egzekwowania decyzji doskonałej osobowości, której rozeznanie i przenikliwość zawiera troskę o najwyższe i wieczne dobro całego, niezmierzonego i rozległego stworzenia.
Tak więc wasz odosobniony, wycinkowy, skończony, uproszczony i wysoce materialistyczny punkt widzenia oraz ograniczenia, nieodłączne naturze waszego bytu, składają się na tę sytuację, że nie potraficie zobaczyć, zrozumieć czy rozpoznać mądrości i życzliwości wielu Boskich działań, które dla was wyglądają na pełne przytłaczającego okrucieństwa i które zdają się charakteryzować zupełną obojętnością wobec pożytku i dobra, planetarnego szczęścia i pomyślności osobistej waszych bliźnich istot. To właśnie z powodu limitów ludzkiej wyobraźni, z powodu ograniczonego rozumowania i skończonego pojmowania, niewłaściwie pojmujecie motywy i wypaczacie cele Boga. Jednak na światach ewolucyjnych dzieje się wiele rzeczy, które nie są osobistymi czynami Ojca Uniwersalnego.
Boska wszechmoc jest doskonale skoordynowana z innymi atrybutami Bożej osobowości. Przejawianie się mocy Bożej we wszechświecie ograniczone jest, zazwyczaj, tylko przez trzy warunki czy sytuacje:
1. Przez naturę Boga, szczególnie przez jego nieskończoną miłość, prawdę, piękno i dobroć.
2. Przez wolę Boga, działanie jego miłosierdzia i ojcowskie związki z osobowościami wszechświata.
3. Przez prawo Boga, przez prawość i sprawiedliwość wiecznej, Rajskiej Trójcy.
Moc Boża jest nieograniczona, niebiańska w swej naturze, ostateczna w swej woli, nieskończona w atrybutach, wieczna w mądrości i absolutna w rzeczywistości. Jednak wszystkie te cechy Ojca Uniwersalnego są zjednoczone w Bóstwie i wyrażane uniwersalnie w Rajskiej Trójcy oraz w Boskich Synach Trójcy. Skądinąd wszystko to, co się odnosi do Boga, na zewnątrz Raju i centralnego wszechświata Havony, ograniczone jest ewoluującą obecnością Najwyższego, uwarunkowane wynikającą obecnością Ostatecznego i skoordynowane przez trzy egzystencjalne Absoluty—Bóstwa, Uniwersalny i Nieuwarunkowany. Tak więc obecność Boża jest ograniczona, gdyż taka jest wola Boża.