◄ 131:1
Przekaz 131
131:3 ►

Religie świata

2. Judaizm

131:2.1

Kenici z Palestyny zachowali wiele nauk Melchizedeka i z tych zapisów, zachowanych i zmodyfikowanych przez Żydów, Jezus i Ganid zrobili następujący wybór:

131:2.2

„Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię i wszystkie rzeczy na niej. A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre. Pan jest Bogiem a na niebie wysoko i na ziemi nisko nie ma innego. Będziesz miłował Pana Boga twojego z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił. Bo ziemia napełni się znajomością Pana na kształt wód, które przepełniają morze. Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk jego nieboskłon obwieszcza. Dzień dniowi głosi opowieść a noc nocy przekazuje wieści. Nie jest to słowo, nie są to mowy, których by dźwięku nie usłyszano. Jakże wielkie są dzieła twe, Panie, bardzo głębokie twe myśli; a wielkość Pana jest niezgłębiona. On liczbę gwiazd oznacza, wszystkie je woła po imieniu.

131:2.3

Moc Pana jest wielka a mądrość jego nieskończona. Powiedział Pan: «Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje nad waszymi drogami i myśli moje nad myślami waszymi». Bóg odsłania to, co niezgłębione i ukryte a światłość mieszka u niego. Miłosierny jest Pan i łaskawy, nieskory do gniewu i pełny dobroci i prawdy. Pan jest dobry i prawy, dlatego wskazuje drogę pokornym. Skosztujcie i zobaczcie jak dobry jest Pan! Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu. Bóg jest naszą ucieczką i mocą, łatwo znaleźć u niego pomoc w trudnościach.

131:2.4

Łaskawość Pańska jest na wieki dla jego czcicieli a jego sprawiedliwość nad synami synów. Pan jest miłosierny i łaskawy. Pan jest dobry dla wszystkich a jego miłosierdzie ogarnia całe stworzenie; on leczy złamanych na duchu i opatruje ich rany. Gdzież się oddalę przed duchem Boga? Gdzie ucieknę od twego oblicza? Tak bowiem mówi Wysoki i Wzniosły, który zamieszkuje wieczność, którego imię jest Święty: «Zamieszkuję miejsce wzniosłe i święte, lecz jestem z człowiekiem o skruszonym i pokornym sercu»! Nikt nie może się ukryć przed Panem, bowiem on wypełnia i niebo i ziemię. Niech się cieszy niebo i ziemia raduje. Mówcie wśród pogan: Pan jest królem! Dziękujcie Bogu, bo jego łaska jest na wieki.

131:2.5

Niebiosa głoszą jego sprawiedliwość a wszystkie ludy widzą jego chwałę. Bóg nas stworzył, nie stworzyliśmy się sami; jesteśmy jego ludem, owcami jego pastwiska. Łaskawość jego trwa na wieki a prawda jego przez pokolenia. Nasz Bóg jest władcą pośród narodów. Niech się cała ziemia napełni jego chwałą! Niech dzięki czynią Panu za jego łaskawość, za jego cuda dla synów ludzkich!

131:2.6

Bóg uczynił człowieka niewiele mniejszym od istot niebieskich, miłością i miłosierdziem go uwieńczył. Pan uznaje drogę sprawiedliwych a droga występnych zaginie. Bojaźń Pańska początkiem mądrości; rozsądkiem—poznanie Najwyższego. I rzekł Bóg Wszechmogący: «Służ mi i bądź doskonały». Nie zapomnij, przed porażką—wyniosłość, duch pyszny poprzedza upadek. Ten, kto opanowuje siebie samego, więcej znaczy niż zdobywca miasta. Gdyż tak mówi Wszechmocny Pan, Święty: «Jeżeli się nawrócicie i zachowacie spokój, będziecie zbawieni, w ciszy i w zaufaniu będzie wasza moc». Lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, dostają skrzydeł jak orły; biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą. Pan da ci pokój od twego lęku. Powiedział Pan: «Nie lękaj się, bo jestem z Tobą. Nie trwóż się, bo ja jestem twoim Bogiem. Umacniam cię jeszcze i wspomagam: podtrzymuję cię moją prawicą sprawiedliwą».

131:2.7

Bóg jest naszym Ojcem; Pan jest naszym odkupicielem. Bóg stworzył niebiańskie zastępy i utrzymuje je wszystkie. Jego sprawiedliwość—jak największe góry, Jego wyroki—jak wielka otchłań. On poi nas potokiem jego rozkoszy, w jego światłości oglądamy światłość. Dobrze jest dziękować Panu i śpiewać imieniu twemu, o Najwyższy; głosić z rana twoją łaskawość a wierność twą wieczorami. Królestwo Boże jest królestwem wiecznym a panowanie jego trwa przez pokolenia. Pan jest moim pasterzem nie brak mi niczego. Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po ścieżkach prawości. Chociażbym szedł ciemną doliną, zła się nie ulęknę, gdyż Bóg jest ze mną. Tak dobroć i łaska pójdą w ślad za mną, przez wszystkie dni mego życia i zamieszkam w domu Pana na zawsze.

131:2.8

Jahwe jest Bogiem mego zbawienia, zatem w Bożym imieniu moje zaufanie. Zaufam Panu z całego serca; nie polegam na swoim rozsądku. Myślę o nim na każdej drodze a on me ścieżki wyrówna. Pan jest wierny; zachowuje przymierze z tymi, którzy mu służą; sprawiedliwy powinien żyć jego wiarą. Jeżeli zaś nie będziesz dobrze postępował, grzech leży u wrót; złoczyńca, który sieje nieprawość, zbiera jej plon. Nie unoś się gniewem z powodu złoczyńców. Jeżeli zamierzasz w swym sercu nieprawość, Pan cię nie wysłucha; jeżeli grzeszysz przeciwko Bogu, krzywdzisz także swą duszę. Bóg bowiem każdą sprawę weźmie na sąd, wszystko, choć ukryte, czy dobre było czy złe. Co człowiek myśli w swym sercu, tym samym on jest. Pan jest blisko wszystkich tych, którzy go wzywają, szczerze i prawdziwie. Płacz nadchodzi z wieczora a rankiem okrzyki radości. Radość serca wychodzi na zdrowie.

131:2.9

Pan hojnie darzy łaską i chwałą, nie odmawia dobrodziejstw postępującym nienagannie. Bójcie się Boga i przestrzegajcie jego przykazań, gdyż taka jest cała powinność człowieka. Albowiem rzekł Pan, który stworzył nieba i ukształtował ziemię: «Nie ma innego Boga oprócz mnie, ja jestem Bóg i zbawiciel. Do mnie się zwróćcie wszystkie krańce ziemi, abyście były zbawione. Będziecie mnie szukać a znajdziecie mnie, albowiem będziecie mnie szukać z całego serca». Pokorni posiądą ziemię i będą się rozkoszować wielkim pokojem. Ktokolwiek sieje zło zbiera nieszczęście, którzy sieją wiatr będą zbierać burzę.

131:2.10

«Chodźcie i spór ze mną wiedźcie», mówi Pan, «Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją. Choćby czerwone jak purpura, staną się jak wełna». Nie ma pokoju dla bezbożnych, to wasze grzechy pozbawiły was dobrobytu. Bóg jest zdrowiem w moim obliczu i radością mojej duszy. Schronem pewnym jest Bóg wiekuisty a tu na dole ramiona wieczne. Bliski jest Pan tym, których serce jest złamane i wybawia wszystkich tych, którzy mają ducha jak dziecko. Wiele nieszczęść spotyka sprawiedliwego, ale Pan wyzwala go ze wszystkich. Powierz Panu swoją drogę, zaufaj mu a on dobrze wszystko uczyni. Kto mieszka pod osłoną Najwyższego ten przebywa w cieniu Wszechmocnego.

131:2.11

Będziesz miłował bliźniego jak siebie samego; nie będziesz żywił urazy do nikogo. Czym sam się brzydzisz nie czyń tego nikomu. Kochaj brata swego, gdyż Pan powiedział: «Będę kochał moje dzieci nieograniczenie». Ścieżka prawych—to światło poranne, wschodzi—wzrasta aż do południa. Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia a ci, którzy nauczyli wielu ludzi sprawiedliwości, jak gwiazdy przez wieki i na zawsze. Niechaj bezbożny porzuci swą drogę a człowiek nieprawy swoje knowania. Powiedział Pan: «Niech się nawrócą do mnie a ja się nad nimi zmiłuję; ja jestem hojny w przebaczaniu».

131:2.12

Powiedział Bóg, stworzyciel nieba i ziemi: «Pokój zupełny mają ci, którzy kochają me prawo. Oto moje przykazania: Kochaj mnie z całego twego serca; nie będziesz miał Bogów przede mną; nie będziesz wzywał imienia mojego nadaremno; pamiętaj abyś szabat święcił; czcij ojca swego i matkę swoją; nie zabijaj; nie cudzołóż; nie kradnij; nie składaj fałszywego świadectwa; nie pożądaj cudzego».

131:2.13

A wszystkim tym, którzy kochają Pana najmocniej a swych bliźnich jak siebie samych, Bóg niebios powiedział: «Ja wybawię cię z mogiły; ja wybawię cię od śmierci. Będę miłosierny dla twych dzieci a także sprawiedliwy. Czy nie powiedziałem o istotach na ziemi, jesteście synami żywego Boga? I czy nie kochałem was nieustanną miłością? Czy nie wzywałem was, byście byli do mnie podobni i zamieszkali na zawsze ze mną w Raju?»”


◄ 131:1
 
131:3 ►