◄ 11:8
Przekaz 11
12:0 ►

Wieczna Wyspa Raj

9. Unikalność Raju

11:9.1

Raj jest unikalny, dlatego, że jest on miejscem pochodzenia i ostatecznym celem przeznaczenia wszystkich osobowości duchowych. Chociaż jest prawdą, że nie wszystkie niższe istoty duchowe z wszechświatów lokalnych muszą dotrzeć wprost do Raju, Raj zawsze pozostaje celem pragnień wszystkich osobowości nadmaterialnych.

11:9.2

Raj jest geograficznym centrum nieskończoności; nie jest on częścią powszechnego stworzenia, nie jest nawet rzeczywistą częścią wiecznego wszechświata Havony. Często nawiązujemy do centralnej Wyspy jako należącej do Boskiego wszechświata, ale naprawdę tak nie jest. Raj jest bytem wiecznym i wyjątkowym.

11:9.3

W przeszłej wieczności, kiedy Ojciec Uniwersalny okazał nieskończoną ekspresję osobowości swej duchowej jaźni w istocie Wiecznego Syna, objawił równocześnie nieskończony potencjał swej nieosobowej jaźni jako Raj. Nieosobowy i nieduchowy Raj wydaje się być nieuniknionym następstwem Ojcowskiej woli i tego aktu, który uwiecznił Pierwszego Syna. Tym samym Ojciec planuje rzeczywistość w dwu istotnych stadiach—osobowym i nieosobowym, duchowym i nieduchowym. Napięcie pomiędzy nimi, w obliczu woli działania Ojca i Syna, dało byt Wspólnemu Aktywizatorowi i wszechświatowi centralnemu, złożonemu ze światów materialnych i istot duchowych.

11:9.4

Kiedy rzeczywistość zostaje zróżnicowana na osobową i nieosobową (Wieczny Syn i Raj), trudno jest prawidłowo nazywać to, co nieosobowe „Bóstwem”, chyba, że w jakiś sposób się do tego kwalifikuje. Energię i materialne skutki działań Bóstwa trudno byłoby nazywać Bóstwem. Bóstwo może być przyczyną znacznej części tego, co nie jest Bóstwem a Raj Bóstwem nie jest; tak samo nie jest świadomy w tym sensie, w jakim człowiek śmiertelny mógłby ewentualnie rozumieć to określenie.

11:9.5

Raj nie jest protoplastą żadnej istoty czy żywego bytu, nie jest stwórcą. Osobowość i związki umysłowo-duchowe są przekazywalne, ale nie forma. Formy nigdy nie są odzwierciedleniami; są duplikatami—reprodukcjami. Raj jest absolutem form; Havona jest ukazaniem tych potencjałów w aktualności.

11:9.6

Miejsce pobytu Boga jest centralne i wieczne, wspaniałe i idealne. Jego dom jest cudownym wzorem dla wszystkich wszechświatowych światów zarządu a centralny wszechświat, w którym mieszka Bóg, jest wzorcem dla wszystkich wszechświatów, jeśli idzie o ich ideały, organizacją i ostateczne przeznaczenie.

11:9.7

Raj jest wszechświatową stolicą wszystkich działań osobowych, jak również źródłem-centrum wszystkich przejawów siły-przestrzeni i energii. Wszystko, co było, co jest teraz, albo co będzie, przyszło, przychodzi, albo będzie przychodzić z tego, centralnego, trwałego miejsca pobytu wiecznych Bogów. Raj jest centrum całego stworzenia, źródłem wszystkich energii oraz miejscem pierwotnego pochodzenia wszystkich osobowości.

11:9.8

Na koniec, najbardziej istotną dla śmiertelników rzeczą, dotyczącą wiecznego Raju jest to, że to doskonałe miejsce pobytu Ojca Uniwersalnego jest rzeczywistym i bardzo odległym przeznaczeniem nieśmiertelnych dusz ludzkich i materialnych synów Bożych—wznoszących się istot z ewolucyjnych światów czasu i przestrzeni. Każdy, rozpoznający Boga śmiertelnik, który zaczął iść drogą czynienia woli Ojcowskiej, już jest na bardzo długim, rajskim szlaku dążenia do boskości i do osiągania doskonałości. I kiedy taka istota, zwierzęcego pochodzenia, stoi przed Bogami z Raju, jak to teraz czynią niezliczone ich rzesze wzniósłszy się z niskich sfer przestrzeni, osiągnięcie takie stanowi rzeczywistość przeobrażenia duchowego graniczącego z limitami najwyższości.

11:9.9

[Przedstawione przez Perfektora Mądrości, upoważnionego do tego przez Pradawnych Czasu z Uversy].


◄ 11:8
 
Przekaz 12 ►
 

© Fundacji Urantii. Wszelkie prawa zastrzeżone.