Ojciec, metodą utrójcowienia, pozbawił się tej nie uwarunkowanej osobowości duchowej, która jest Synem, jednak kiedy to robił, ustanowił się Ojcem tego właśnie Syna i tym samym posiada nieograniczone możliwości stania się Boskim Ojcem wszystkich istot później stworzonych, wynikłych czy innych uosobionych typów istot inteligentnych, obdarzonych wolą. Jako absolutna i nie uwarunkowana osobowość Ojciec może działać tylko jako Syn i z Synem, ale jako osobowy Ojciec wciąż nadaje osobowość różnorodnym rzeszom inteligentnych, wolą obdarzonych istot, ze zróżnicowanych poziomów bytu i zawsze utrzymuje osobiste związki, przepełnione miłością, z tak bezmierną rodziną wszechświatowych dzieci.
Po tym, jak Ojciec nadał pełnię samego siebie osobowości swego Syna i kiedy ten akt samoobdarzenia został spełniony i był doskonały, z tej nieskończonej mocy i z tej natury, co istnieje w jedności Ojca-Syna, wieczni partnerzy wspólnie użyczają tych własności i atrybutów, które tworzą kolejną istotę do nich podobną i ta wspólna osobowość, Nieskończony Duch, dopełnia egzystencjalnego uosobienia Bóstwa.
Syn jest konieczny dla ojcostwa Boga. Duch jest konieczny dla braterstwa Drugiej i Trzeciej Osoby. Trzy osoby stanowią najmniejszą grupę społeczną, ale to jest ostatnia z wielu przyczyn, dlaczego należy wierzyć w nieuchronność Wspólnego Aktywizatora.
Pierwsze Źródło i Centrum jest nieskończoną osobowością-ojcem, nieograniczonym źródłem osobowości. Wieczny Syn jest nie uwarunkowaną osobowościąabsolutem, tą Boską istotą, która trwa cały czas i wieczność jako doskonałe objawienie osobistej natury Boga. Nieskończony Duch jest wspólną osobowością, unikalną konsekwencją wiecznotrwałej jedności Ojca-Syna.
Osobowość Pierwszego Źródła i Centrum jest osobowością nieskończoności, minus absolutna osobowość Wiecznego Syna. Osobowość Trzeciego Źródła i Centrum jest nadwzbogacającym wynikiem jedności oswobodzonej osobowości-Ojca i absolutnej osobowości-Syna.
Ojciec Uniwersalny, Wieczny Syn i Nieskończony Duch, są osobami jedynymi w swoim rodzaju, żadna z nich nie jest duplikatem, każda jest oryginalna, wszystkie są zjednoczone.
Tylko Wieczny Syn doznaje pełni boskich związków osobowości, świadomości zarówno synostwa z Ojcem jak i ojcostwa dla Ducha oraz Boskiej równości, zarówno z Ojcem-protoplastą jak i z Duchem-towarzyszem. Ojciec zna doświadczenie posiadania Syna, który jest mu równy, ale Ojciec nie zna poprzedzających go praojców. Wieczny Syn doświadcza synostwa, zdaje sobie sprawę z pochodzenia osobowości i jednocześnie Syn uświadamia sobie fakt wspólnego rodzicielstwa dla Nieskończonego Ducha. Nieskończony Duch świadomy jest dwojakiego pochodzenia swej osobowości, ale nie jest rodzicem partnerskiej osobowości Bóstwa. Wraz z Duchem, egzystencjalny cykl uosobienia Bóstwa się dopełnia; pierwsze osobowości, pochodzące od Trzeciego Źródła i Centrum, są empiryczne i jest ich siedem.
Pochodzę od Rajskiej Trójcy. Znam Trójcę jako zjednoczone Bóstwo, wiem także, że istnieje Ojciec, Syn i Duch i że działają zgodnie ze swymi specyficznymi, osobistymi zdolnościami. Wiem również z całą pewnością, że działają oni nie tylko osobiście i zbiorowo, ale także koordynują swą działalność w różnych zgrupowaniach, że w końcu działają w siedmiu różnorakich, jednostkowych i zbiorowych zakresach swych możliwości. A skoro siedem związków wyczerpuje możliwości kombinacji tej właśnie boskości, nieuniknione jest, że rzeczywistości wszechświata będą się pojawiać w siedmiu wariantach wartości, znaczeń i osobowości.