Jerusem is verdeeld in duizend breedtesectoren en tienduizend lengtezones. De wereld heeft zeven grote hoofdsteden en zeventig kleine bestuurlijke centra. In de zeven sectiehoofdsteden vinden uiteenlopende activiteiten plaats, en de Stelsel-Soeverein is minstens eens per jaar in elke hoofdstad aanwezig.
De standaardmijl op Jerusem is ongeveer gelijk aan elf kilometer op Urantia. Het standaardgewicht, de ‘gradant,’ is opgebouwd volgens het decimale stelsel, uitgaande van het gerijpte ultimaton, en bedraagt 280 gram in uw gewichtseenheid. De Satania-dag is gelijk aan drie dagen Urantia-tijd minus één uur, vier minuten en vijftien seconden: de tijd waarin Jerusem om haar as draait. Het stelseljaar bestaat uit honderd Jerusem-dagen. De tijd in het stelsel wordt bekendgemaakt door de meester-chronoldeks.
De energiebeheersing op Jerusem is uitmuntend; de energie circuleert rond de wereld in de zone-kanalen die rechtstreeks worden gevoed uit de energieladingen in de ruimte en deskundig worden beheerst door de Meester-Fysische Controleurs. De natuurlijke weerstand tegen de doorstroming van deze energieën door de fysische geleidende kanalen levert de warmte op die nodig is om de gelijkmatige temperatuur van Jerusem tot stand te brengen. De temperatuur in het volle licht wordt op ongeveer 70 graden Fahrenheit gehouden, terwijl zij gedurende de periode van minder licht daalt tot iets beneden de 50 graden.
Het verlichtingssysteem van Jerusem moet voor u tamelijk gemakkelijk te begrijpen zijn. Er zijn geen dagen en nachten, geen warme en koude seizoenen. De krachttransformatoren onderhouden honderdduizend centra waaruit ijlere energieën door de planetaire atmosfeer omhoog worden gezonden, waarbij deze bepaalde veranderingen ondergaan totdat zij het elektrische lucht-plafond van de wereld bereiken; vervolgens worden deze energieën naar beneden teruggekaatst als een zacht, filterend en gelijkmatig licht, dat ongeveer dezelfde intensiteit heeft als het zonlicht op Urantia om tien uur ’s ochtends wanneer de zon schijnt.
Onder dergelijke omstandigheden van verlichting, lijken de lichtstralen niet van één punt te komen; zij filteren gewoon uit de hemel omlaag, en komen gelijkmatig uit alle richtingen in de ruimte. Dit licht lijkt veel op natuurlijk zonlicht, maar het bevat veel minder warmte. Ge zult dus begrijpen dat dergelijke hoofdkwartierwerelden in de ruimte niet lichtgevend zijn: indien Jerusem zich zeer dicht bij Urantia zou bevinden, zoudt ge het toch niet kunnen zien.
De gassen die door deze licht-energie vanuit de bovenste ionosfeer van Jerusem naar de grond worden teruggekaatst, lijken veel op de gassen in de bovenste luchtlagen van Urantia die een rol spelen in de verschijnselen van het poollicht of het zogenoemde Noorderlicht, ofschoon deze door andere oorzaken worden teweeggebracht. Op Urantia zorgt dit zelfde gasschild ervoor dat de aardse radiogolven niet kunnen ontsnappen, want wanneer zij deze gaslaag raken bij hun rechtstreekse vlucht naar buiten, worden zij teruggekaatst naar de aarde. Op deze manier blijven radioberichten dicht bij het aardoppervlak wanneer zij door de lucht rond uw wereld gaan.
Deze verlichting van de wereld wordt gedurende vijfenzeventig procent van de Jerusem-dag op dezelfde sterkte gehandhaafd; hierna neemt zij geleidelijk af tot het op het laagste punt ongeveer de sterkte heeft van uw volle maan bij heldere nacht. Dit is de tijd van stilte voor heel Jerusem. Alleen de ontvangststations van de nieuwsdienst zijn nog in werking tijdens deze periode van rust en herstel van krachten.
Jerusem ontvangt vaag licht van verscheidene zonnen in de buurt—een soort schitterend sterrelicht—maar is daarvan niet afhankelijk; werelden zoals Jerusem zijn niet onderhevig aan de wisselvalligheden van zonnestoringen, en evenmin behoeven zij het hoofd te bieden aan het probleem van een afkoelende of stervende zon.
De zeven overgangsstudie-werelden en hun negenenveertig satellieten worden eveneens verwarmd, verlicht en van energie en water voorzien volgens de Jerusem-techniek.