De hoofdwerelden van de stelsels zijn vooral verfraaid met materiële en minerale bouwwerken, terwijl het hoofdkwartier van het universum meer een weerspiegeling is van geestelijke heerlijkheid, maar de hoofdwerelden van de constellaties vormen het hoogtepunt van morontia-activiteiten en levende versiering. Op de hoofdkwartierwerelden van de constellatie wordt meer in het algemeen van levende versiering gebruik gemaakt, en het is deze rijkdom aan leven—botanische artisticiteit—waardoor deze werelden ‘de tuinen van God’ worden genoemd.
Ongeveer de helft van Edentia wordt gebruikt voor de prachtige tuinen van de Meest Verhevenen, tuinen die dan ook behoren tot de verrukkelijkste morontia-scheppingen van het plaatselijk universum. Dit is de verklaring van het feit dat de buitengewoon mooie plekken op de bewoonde werelden van Norlatiadek dikwijls ‘de hof van Eden’ worden genoemd.
Midden in deze schitterende hof staat het heiligdom waar de Meest Verhevenen God vereren. De Psalmist moet iets van deze zaken hebben afgeweten, want hij schreef: ‘Wie zal de heuvel der Meest Verhevenen beklimmen? Wie zal staan in deze heilige plaats? Hij die rein is van handen en zuiver van hart, die zijn ziel niet op ijdelheid richt noch bedrieglijk zweert.’ Bij dit heiligdom gaan de Meest Verhevenen, op elke tiende dag van rust, heel Edentia voor in de eerbiedige contemplatie van God de Allerhoogste.
De architectonische werelden kennen tien vormen van leven van de materiële orde. Op Urantia bestaat er planten- en dierenleven, maar op een wereld als Edentia bestaan er tien afdelingen van materiële levensorden. Indien ge deze tien afdelingen van leven op Edentia zoudt zien, zoudt ge de eerste drie al vlug bij het plantenleven indelen en de laatste drie bij het dierlijke leven, maar ge zoudt de natuur van de vier tussenliggende groepen overvloedige, boeiende levensvormen totaal niet kunnen begrijpen.
Zelfs het duidelijk dierlijke leven is zeer verschillend van dat op de evolutionaire werelden, zo verschillend dat het geheel onmogelijk is om het unieke karakter en de aanhankelijke aard van deze niet-sprekende schepselen aan uw sterfelijke bewustzijn te beschrijven. Er bestaan vele duizenden levende schepselen waarvan ge u onmogelijk een beeld kunt vormen in uw fantasie. De gehele dierlijke schepping is van een geheel andere orde dan de grove diersoorten op de evolutionaire planeten. Maar al dit dierlijke leven is zeer intelligent en bijzonder dienstbaar, en de verscheidene soorten zijn alle verrassend zachtaardig en roerend gezellig. Er bestaan geen vleesetende schepselen op dergelijke architectonische werelden; er bestaat op heel Edentia niets dat enig levend wezen angst zou kunnen inboezemen.
Het plantenleven is eveneens zeer verschillend van dat op Urantia, en bestaat uit zowel materiële als morontia-variëteiten. De materiële gewassen hebben een karakteristieke groene kleur, maar de morontia-equivalenten van plantenleven hebben een violette of lichtpaarse tint van wisselende schakering en lichtreflectie. Deze morontia-vegetatie is een zuiver energie-gewas; wanneer het wordt gegeten, blijven er geen afvalstoffen over.
Omdat deze architectonische werelden begiftigd zijn met tien afdelingen van fysisch leven, de morontia-variaties daargelaten, bieden zij enorme mogelijkheden tot biologische verfraaiing van het landschap en de materiële en morontia-bouwwerken. Bij dit uitgebreide werk van botanische decoratie en biologische verfraaiing hebben de hemelse kunstenaars de leiding over de inheemse spornagia. Terwijl uw kunstenaars hun toevlucht zoeken bij inerte verf en levenloos marmer om hun denkbeelden vorm te geven, maken de hemelse kunstenaars en de univitatia vaker gebruik van levende materialen om hun ideeën uit te beelden en hun idealen vast te leggen.
Indien ge nu geniet van de bloemen, struiken en bomen van Urantia, zullen de botanische schoonheid en bloemenpracht van de hemelse tuinen van Edentia een feest voor uw ogen zijn. Het gaat mijn vermogen echter te boven om voor uw sterfelijke bewustzijn een adequaat beeld te schilderen van deze schoonheden van de hemelse werelden. Waarlijk, geen oog heeft zulke heerlijkheden aanschouwd als u te wachten staan bij uw aankomst op deze werelden, die deel uitmaken van het avontuur van de opklimming van stervelingen.