◄ 119:5
Verhandeling 119
119:7 ►

De zelfschenkingen van Christus Michael

6. De zesde zelfschenking

119:6.1

Nu geheel Salvington vertrouwd was met de voorbereidende maatregelen wanneer er een zelfschenking op handen was, riep Michael allen die op de planeet van zijn hoofdkwartier verbleven tezamen, en ontvouwde hij hun voor de eerste maal de rest van het incarnatie-plan, waarbij hij aankondigde dat hij Salvington spoedig zou verlaten met het doel om de loopbaan op zich te nemen van een morontia-sterveling aan de hoven van de Meest Verheven Vaders op de hoofdkwartierplaneet van de vijfde constellatie. En vervolgens hoorden wij voor de eerste maal aankondigen dat zijn zevende en laatste zelfschenking zou plaatsvinden op een evolutionaire wereld, in de gelijkenis van sterfelijk vlees.

119:6.2

Voordat hij Salvington verliet voor zijn zesde zelfschenking, sprak Michael de verzamelde bewoners van de wereld toe en hij vertrok ten aanschouwe van iedereen, vergezeld door één enkele serafijn en de Blinkende Morgenster van Nebadon. Hoewel de leiding over het universum wederom aan Immanuel was toevertrouwd, was er nu een grotere spreiding van bestuurlijke verantwoordelijkheden.

119:6.3

Michael verscheen op het hoofdkwartier van constellatie vijf als een volledig ontwikkelde morontia-sterveling van opklimmende status. Ik betreur dat mij is verboden u de bijzonderheden te openbaren van de loopbaan van deze morontia-sterveling zonder nummer, want het was een van de uitzonderlijkste en verbazingwekkendste perioden in Michaels ervaring van zelfschenkingen, zelfs als wij zijn dramatisch en tragisch verblijf op Urantia meerekenen. Maar tot de vele beperkingen die mij werden opgelegd toen ik deze opdracht aanvaardde, hoort ook één die mij verbiedt de bijzonderheden van deze wonderbaarlijke loopbaan van Michael als de morontia-sterveling van Endantum te onthullen.

119:6.4

Toen Michael terugkeerde van deze morontia-zelfschenking, was het ons allen duidelijk dat onze Schepper een mede-schepsel was geworden, dat de Soeverein van het Universum ook de vriend en meevoelende helper was van zelfs de laagste vorm van geschapen denkende wezens in zijn gebieden. Wij hadden hiervoor reeds gemerkt dat hij zich steeds meer het gezichtspunt van het schepsel had eigen gemaakt bij het bestuur van het universum, want dit was al geleidelijk gebleken, maar het werd duidelijker zichtbaar na de voltooiing van zijn zelfschenking als morontia-sterveling, en nog veel meer toen hij was teruggekeerd na zijn loopbaan als timmermanszoon op Urantia.

119:6.5

Wij werden van tevoren door Gabriël op de hoogte gebracht van het tijdstip waarop Michael ontheven zou worden van de morontia-zelfschenking, en dus zorgden wij voor een passende ontvangst op Salvington. Vele miljoenen wezens uit de hoofdkwartierwerelden van de constellaties van Nebadon verzamelden zich en ook de meerderheid van degenen die op de omliggende werelden van Salvington verbleven, kwamen samen om hem te verwelkomen nu hij het bestuur van zijn universum weer op zich nam. In antwoord op onze vele welkomsttoespraken en onze uitingen van waardering voor een Soeverein die op zulk een wezenlijke wijze belang stelde in zijn schepselen, antwoordde hij slechts: ‘Ik heb mij eenvoudig beziggehouden met de zaken van mijn Vader. Ik doe slechts wat de Paradijs-Zonen, die hun schepselen liefhebben en ernaar hunkeren hen te begrijpen, behaagt.’

119:6.6

Maar vanaf die dag, tot aan het uur dat Michael zijn stoutmoedig avontuur als Zoon des Mensen op Urantia aanving, bleef heel Nebadon spreken over de vele grote daden van hun Soevereine Regeerder toen hij werkzaam was op Endantum in de zelfschenkingsincarnatie van een morontia-sterveling van evolutionaire opklimming, waarbij hij op alle punten werd beproefd, evenals zijn metgezellen die verzameld waren uit de materiële werelden van de gehele constellatie waar hij had verbleven.


◄ 119:5
 
119:7 ►