◄ Verhandeling 118
  Deel 3 ▲
Verhandeling 120 ►
Verhandeling 119

De zelfschenkingen van Christus Michael

De eerste zelfschenking  •  De tweede zelfschenking  •  De derde zelfschenking  •  De vierde zelfschenking  •  De vijfde zelfschenking  •  De zesde zelfschenking  •  De zevende, finale zelfschenking  •  De status van Michael na zijn zelfschenkingen

ALS hoofd van de Avondsterren van Nebadon ben ik door Gabriël op Urantia aangesteld met de opdracht de geschiedenis te openbaren van de zeven zelfschenkingen van de Soeverein van het Universum, Michael van Nebadon; mijn naam is Gavalia. Bij mijn weergave zal ik mij strikt houden aan de beperkingen die mijn commissie mij heeft opgelegd.

119:0.2

Het attribuut van zelfschenking is eigen aan de Paradijs-Zonen van de Universele Vader. In hun verlangen om de levenservaring van hun ondergeschikte levende schepselen nabij te komen, weerspiegelen de verscheidene orden der Paradijs-Zonen de goddelijke natuur van hun Paradijs-ouders. De Eeuwige Zoon van de Paradijs-Triniteit is hen voorgegaan in dit gebruik, want hij heeft zichzelf zeven maal aan de zeven circuits van Havona geschonken, in de dagen dat Grandfanda en de eerste der pelgrims uit tijd en ruimte de weg omhoog gingen. En de Eeuwige Zoon gaat door zich aan de plaatselijke universa in de ruimte te schenken in de personen van zijn vertegenwoordigers, de Michael- en Avonal-Zonen.

119:0.3

Wanneer de Eeuwige Zoon een Schepper-Zoon schenkt aan een ontworpen plaatselijk universum, neemt deze Schepper-Zoon de volle verantwoording op zich voor de voltooiing, beheersing en het evenwicht van dit nieuwe universum, inclusief de plechtige eed aan de eeuwige Triniteit dat hij de volledige soevereiniteit over de nieuwe schepping niet aan zich zal trekken voordat zijn zeven zelfschenkingen als schepsel met goed gevolgd zijn volbracht en gewaarmerkt door de Ouden der Dagen van het superuniversum onder welks jurisdictie dit plaatselijk universum valt. Deze verplichting neemt iedere Michael-Zoon op zich die zich vrijwillig aanbiedt om uit te gaan van het Paradijs en de organisatie en schepping van een universum ter hand te nemen.

119:0.4

De bedoeling van hun incarnaties als schepsel is om deze Scheppers in staat te stellen wijze, meevoelende, rechtvaardige en begripvolle soevereinen te worden. Deze goddelijke Zonen zijn rechtvaardig van nature, maar zij worden begrijpend barmhartig ten gevolge van deze achtereenvolgende ervaringen van zelfschenking: zij zijn van nature barmhartig, maar deze ervaringen maken hen barmhartig op nieuwe, aanvullende wijzen. Deze zelfschenkingen zijn de laatste treden in hun vorming en opleiding voor de verheven taak om de plaatselijke universa te regeren in goddelijke rechtschapenheid en met rechtvaardige oordeelskracht.

119:0.5

Ofschoon er uit deze zelfschenkingen talrijke bijkomstige voordelen voortspruiten voor de verscheidene werelden, stelsels en constellaties, en ook voor de verschillende orden universum-wezens die erdoor worden beïnvloed en er baat bij hebben, zijn zij toch in de eerste plaats bedoeld als voltooiing van de persoonlijke opleiding en het universum-onderricht van een Schepper-Zoon zelf. Deze zelfschenkingen zijn niet van wezenlijk belang voor de wijze, rechtvaardige en efficiënte regering van een plaatselijk universum, maar absoluut noodzakelijk voor een billijk, barmhartig en begripvol bestuur van zulk een schepping, die wemelt van verschillende levensvormen en van ontelbare intelligente, doch onvolmaakte geschapen wezens.

119:0.6

De Michael-Zonen beginnen het werk van de organisatie van hun universum met volle, rechtvaardige sympathie voor de verschillende orden van wezens die zij hebben geschapen. Zij vloeien over van barmhartigheid voor al deze verschillende schepselen, en zelfs van medelijden met degenen die dwalen en rondploeteren in de modder van zelfzucht die zij zelf voortbrengen. Maar deze gaven van gerechtigheid en rechtvaardigheid zijn naar het oordeel van de Ouden der Dagen niet voldoende. Deze drieënige regeerders van de superuniversa zullen een Schepper-Zoon nimmer waarmerken als Soeverein van zijn Universum, voordat hij zich werkelijk het gezichtspunt van zijn eigen schepselen heeft eigengemaakt door daadwerkelijke ervaring in het milieu waarin zij bestaan, en als deze schepselen zelve. Op deze wijze worden deze Zonen intelligente, begrijpende regeerders; zij leren de verscheidene groeperingen waarover zij regeren en waarover zij universum-gezag uitoefenen, kennen. Door levende ervaring stellen zij zich in het bezit van praktische barmhartigheid en billijk oordeelsvermogen en van het geduld dat voortkomt uit het experiëntiële bestaan als schepsel.

119:0.7

Het plaatselijk universum Nebadon wordt nu geregeerd door een Schepper-Zoon die zijn dienst van zelfschenking heeft volbracht; hij heerst in rechtvaardige, barmhartige allerhoogste macht over alle uitgestrekte gebieden van zijn evoluerende, zich vervolmakende universum. Michael van Nebadon is de 611.121 ste schenking van de Eeuwige Zoon aan de universa in tijd en ruimte; hij begon ongeveer vierhonderd miljard jaar geleden aan de organisatie van uw plaatselijk universum. Rond de tijd dat Urantia zijn huidige vorm kreeg, een miljard jaar geleden, maakte Michael zich op voor het eerste avontuur in het schenken van zichzelf. Zijn zelfschenkingen hebben met tussenpozen van ongeveer honderdvijftig miljoen jaar plaats gevonden, de laatste op Urantia negentienhonderd jaar geleden. Ik zal nu beginnen de natuur en het karakter van deze zelfschenkingen zo volledig als mijn opdracht toelaat uiteen te zetten.


 
 
119:1 ►
Het Urantia Boek